Kazimierz Bzowski - Sieć Wilka - opowieść o podróży poprzez czas

Miłosław Wilk, odkrywca niezwykłej sieci radiestezyjnej, opowiadającej o historii naszego świata. Na ziemi rozpościera się tajemnicza sieć, która łączy każdą część korzeni Ziemi. Tysiące i dziesiątki tysięcy poziomych i pionowych żył-kanałów informacyjnych i „penetrujących” przenikają się nawzajem. Zapis wydarzeń i przekaz informacji do Kroniki Akaszy.
Książka opisuje co robi UFO na Sieci Wilka, kto jest podglądany i szereg innych ciekawych zjawisk.

Wydawnictwo    Loka
Ilość stron:    151
Wymiary:    145x205
Oprawa:    broszurowa
ISBN:    83-910282-7-5

W JAKI SPOSÓB ZOSTAŁA ODKRYTA SIEĆ ?

  Ósmego sierpnia 1981 roku w Chałupach na półwyspie helskim wylądowało UFO. Zostało to bezspornie stwierdzone przez świadków, których przebadaniem zajęli się ufolodzy z Warszawy, obecni tego dnia na plaźy.

Stwierdzono co następuje :
Nieznany obiekt pojawił się dwa razy, w odstępie około 12 minut w tym samym miejscu.
Nieznany obiekt (dalej jako UFO) pozostawił po sobie ślady tworzące nieregularny siedmiokąt.
Obiekt w locie obserwowano jako "różową chmurkę".
Świadek "Ryszard" spotkał dwóch "humanoidów" w pobliżu UFO.

DOKŁADNIE ROK PÓŹNIEJ, 08 SIERPNIA 1982 r. DO CHAŁUP PRZYBYŁ NA URLOP p.MIŁOSŁAW WILK.

Zajął się on ponownym zbadaniem śladów po pojawieniu się tego obiektu. Będąc dobrze zorientowanym co do istnienia w terenie siatki geopatycznej - zainteresowało go - jak te ślady po UFO mają się do rozmieszczenia jej w tym miejscu.

Ku swemu zdumieniu stwierdził, iż obiekt pojawił się dwa razy na tym samym miejscu, w którym zamiast oczek siatki geopatycznej jest "podwójne oczko". Zamiast oczka sieci geopatycznej rozmiaru 2 x 2,5 m.jest oczko o bokach 4 x 5 m.zaznaczonych mocno.

Wewnątrz niego moźna wykryć bardzo słabe,krzyżujące się pod kątem 90 stopni boki oczek, tworzacych "wewnętrzne" ścianki oczka geopatycznego. p.Wilk poświęcł cały swój sześciotygodniowy urlop na zbadanie całego półwyspu helskiego, szukajac innych podobnych miejsc.Wykrył on wówczas co następuje : Wzdłuż osi podłużnej półwyspu, na tresie od Władysławowa do wsi Hel biegnie "kanał"utworzony z oczek siatki geopatycznej.

PIERWSZE BADANIA TERENOWE

Oczka siatki geopatycznej na osi podłużnej półwypu helskiego są ulokowane w następujący sposób:
Są one ułoźone tak, źe stykają się ze sobą swymi dłuższymi bokami. Powstały w ten sposób zarys poziomego korytarza ma zewnętrzne ścianki silnie zaznaczone radiestezyjnie. Różdżki szwajcarskie, którymi badacz posługiwał się - reagują w tych miejscach mocno. Wewnętrzne ścianki oczek geopatycznych odbierane są przez różdżki, jednak reakcja ta jest bardzo słaba

W odstępach co kilkaset metrów ten poziomo biegnący " kanał" jest przecięty podobnymi, lecz krótkimi stosukowo odcinkami takiego samego kanału, biegnącymi od Zatoki Gdanskiej do brzegu pełnego morza, po przeciwległej stronie półwyspu.Tworzą się w ten sposób skrzyźowania kanałów - zawsze pod kątem prostym (90 stopni).

Miejsce pojawienia się UFO w dniu 08.08.1981 roku leżało w takim naroźu, utworzonym z dwóch przecinających się kanałów .

W trakcie pierwszego długotrwałego badania w okresie 6 tygodni p.Wilk wykrył, że na samym tylko półwyspie helskim znajduje się około 1200 "oczek" których boki są zawsze wielokrotnościami "normalnych "oczek siatki geopatycznej.

KANAŁ BIEGNĄCY WZDŁUŻ PÓŁWYSPU HELSKIEGO.

- przebieg sieci Wilka na półwyspie helskim.

Okazało się jednak, że badania prof.dr.Jana Pająka z Nowej Zelandii, Polaka naturalizowanego w tym kraju, a zajmujacego się teorią budowy "magnokraftu", pojazdu będącego odpowiednikiem UFO" wykazały - że te obiekty, pojawiające się w obrębie Ziemi mają takie swoje średnice, które dokładnie pasują do "lądowisk" równych przekrojem "oczkom sieci Wilka", właśnie powyższych rozmiarów oraz oczka "trzynastokrotnego" o wymiarach 26 x 32,5 metrów, powierzchni 845 m.kw.

Pierwsze badania terenowe dokonywane były od roku 1982 do połowy 1983. Wówczas to, latem 1983 roku, radiesteta i wahadełkarz Andrzej Brzeziński z Warszawy wykrył, iź to co początkowo uznawano za płaskie "oczka" jakby zaznaczone liniami sił na powierzchni ziemi to w rzeczywistości trójwymiarowe "tunele"( schodzące z góry) oraz poziomo biegnace "kanały", których przekroje poprzeczne odpowiadają kolejnym wielkościom podanych wyżej oczek wielokrotnych.

Stwierdzono wówczas, w atmosferze istnieje skomplikowany trójwymiarowy system krzyżujących się "tuneli" i "kanałów". Obserwując teraz istniejace na ziemi oczka sieci geopatycznej badacze doszli do wniosku, że i ona jest systemem pionowych tuneli, których przekroje poprzeczne odpowiadają wymiarom poszczególnych oczek.

Dotychczas nie wiadomo było jaki jest CEL ISTNIENIA tej siatki geopatycznej, oplatającej wszystkie kontynenty Ziemi. Teraz jest jasne, iz jest ona swoistym "podkładem", na którym jest jakby "umocowana sieć Wilka".

Możnaby ten konglomerat porównać do tkaniny, w której "wątek " to krzyżujące się ze sobą nitki siatki geopatycznej, zaś "osnowa" to nałożona na wątek "SIEĆ WILKA".

Tak więc siatka geopatyczna może istnieć bez Sieci Wilka, natomiast SIEĆ WILKA bez siatki geopatycznej - NIE.  zobacz więcej