Świadome życie

Świadome życie - film Linklatera stawia pytania i udziela niejednoznacznych odpowiedzi. Czym są dla nas sny? Ucieczką do innego świata? Odbiciem życia "na jawie"? A może da się z nich przepowiedzieć przyszłość? Główny bohater przez cały film śni. Spotyka tam wiele charakterystycznych postaci. Każda z nich mówi mu coś na temat snów, albo medyczne czy też naukowe wytłumaczenia, albo zwykłe ludzkie wyobrażenia. Bohater próbuje zrozumieć całą złożoność i zawiłość snów..

Na papierze pomysł na ten film był prosty – opowiedzieć o fenomenie śnienia na jawie lub, jeśli wolicie bardziej profesjonalny termin, o “świadomym śnie” (ang. lucid dream).

 

(...) Sam koncept brzmi niesamowicie – osoba śniąca ma pełną świadomość tego, że śni, przez co ma także dostęp do wiedzy i wspomnień z rzeczywistości. W takim właśnie stanie znajduje się główny, bezimienny bohater Życia świadomego (znany z Uczniowskiej balangi Wiley Wiggins), który przemierza zakamarki własnego umysłu, rozmawiając z pozoru przypadkowymi osobami, które przekazują młodemu człowiekowi tajemną wiedzę na temat najróżniejszych sfer życia ludzkiego. Bohater słucha tych wywodów uważnie i w milczeniu, stopniowo dojrzewając do bardziej aktywnego wykorzystania przyswajanej wiedzy.

Ponoć Życie świadome powstało na podstawie wspomnień z narkotycznych tripów. I rzeczywiście – zarówno w warstwie wizualnej, jak i tekstualnej film Richarda Linklatera wydaje się odklejony od rzeczywistości. Sam bohater niejednokrotnie przemieszcza się z jednej lokalizacji do drugiej tak, jak osiem lat później robił to Oscar we Wkraczając w pustkę Gaspara Noé. Jednak mimo onirycznej formy i pozornie abstrakcyjnej fabuły Życie świadome oferuje całe mnóstwo niezwykle trafnie sformułowanych spostrzeżeń na temat egzystencji człowieka współczesnego. Warto zażyć tej intelektualnej kąpieli i wydobyć z niej coś dla siebie  

Fragmenty artykułu Dawid Myśliwiec - film.org.pl